Torpağın Turşuluğunu Necə Azaltmaq Olar

2024 Müəllif: Sebastian Paterson | [email protected]. Son dəyişdirildi: 2023-12-16 13:47

Hansı torpaq etibarlı bir məhsul təmin edəcəkdir. Hissə 2

Məqalənin əvvəlki hissəsini oxuyun: hansı torpaq etibarlı bir məhsul təmin edəcəkdir. Hissə 1

Artan turşuluqla köklərin böyüməsi yavaşlayır, dallanma dayanır, kök tüklərinin sayı azalır, köklər qalınlaşır, daha qaba olur və bir qədər hamarlaşır, fosforun bitki köklərinə axışı mane olur. Asidli torpaqlarda yetişən bitkilər zərərvericilərdən və xəstəliklərdən daha çox təsirlənir və yığılmış məhsullar daha az saxlanılır.

Əhəng dozasını təyin etmək üçün məhsulun bioloji xüsusiyyətləri, tətbiq olunan gübrələmə sistemi və digər amillər nəzərə alınaraq torpağın turşuluğu müəyyən edilir. Torpağın turşuluğunu azaltmaq üçün odun külü, kalsium və maqnezium ehtiva edən dolomit ununun, həmçinin əzilmiş təbaşir və qabıq qaya, nəmləndirilmiş əhəng əlavə edərək əhənglənir.

× Bağban əl kitabçası Bitki uşaq bağçaları Yaz kottecləri üçün mağazalar Mənzərə dizayn studiyaları

Güclü asidik torpaqlarda liming tədricən həyata keçirilir, çünki turşuluğun dəyişməsi vaxt tələb edir. Bu səbəbdən payız, qış və ya erkən bahar əhənglənmə üçün ən yaxşı fəsildir. Söndürülmüş əhəng tətbiqi 2-3 ayda təsirli olacaq, lakin əlavə edilmiş təbaşir və ya üyüdülmüş əhəng daşı yalnız altı aydan sonra nəticə verəcəkdir.

Əhəng gübrələri torpağa ortalama 4-5 ildə bir dəfə vurulur. Daha yüngül torpaqlarda əhəng 3-4 ildən sonra, ağır torpaqlarda isə 5-6 ildən sonra tətbiq olunur. Əhəng daşı nə qədər incə üyüdülsə, təsiri o qədər güclü olur. Torpaq əhəngdaşı, dolomit unu, tuf və hər növ bitki külü gübrə ilə torpağa tətbiq oluna bilər. Əvvəlcə əhəng gübrələri sahəyə bərabər şəkildə yayılır və sonra gübrə verilir. Torpaq eyni gündə qazılır.

Söndürülmüş əhəng, sement tozu, torpaq sobası şlakı, şist külü və s. Də torpaq turşuluğunu azaltmaq üçün yaxşı materialdır. Ancaq bu materiallar gübrə ilə eyni vaxtda tətbiq oluna bilməyən kostik kalsium birləşmələrini ehtiva edir, çünki gübrədən çox miqdarda azot itirilir. Payızda gübrə tətbiq edərkən, əhəng materialları yazda və əksinə tətbiq olunur. Bundan əlavə, tətbiq olunan maddələrin miqdarı torpağın növündən asılı olaraq dəyişir. Bu səbəbdən turşuluğun düzəldilməsinin dəqiq olmasını gözləmək olmaz. Aşağıdakı cədvəldə torpağın turşuluğunu şkaladan 1 pH-ə qədər azaltmaq üçün lazım olan əhəng materiallarının dozaları göstərilir (1 kvadrat metrə əlavə).

Əhəng materiallarının dozaları

Torpaq növü	Torpaq əhəngdaşı (g / kv.m)	Sönmüş əhəng (g / kv.m)
Qumdaşı	220	160
Loam	300	230
Alumina	440	310

Əhənglənmə zamanı təbaşir dozaları da fərqlidir və becərilən məhsula, istifadə olunan əhəng materialına, turşuluq dərəcəsinə və torpağın mexaniki tərkibinə bağlıdır. Aşağıda torpaq növündən asılı olaraq təbaşir dozalarını göstərən bir cədvəl var.

Təbaşir dozaları

Torpaq	PH dəyərində təbaşir dozaları, kq / m²
	4.5-ə qədər	4.6	4.8	5.0	5.2	5.4-5.5
Qumlu	0.30	0,25	0.20	0,15	0.10	0.10
Qumlu torpaq	0.35	0.30	0,25	0.20	0,15	0,15
Leko loamy	0.45	0.40	0.35	0.30	0,25	0,25
Orta çınqıl	0.55	0.50	0.45	0.40	0.35	0.30
Ağır palçıq	0.65	0.60	0.55	0.50	0.45	0.40
Clayey	0.70	0.65	0.60	0.55	0.50	0.45

Cədvəldə verilmiş təbaşir dozaları adətən ümumi dozalar adlanır. Normal nəmli torpaqların turşuluğunu pH 5.6-6.0-a endirmək üçün nəzərdə tutulmuşdur, yəni. bir çox məhsul üçün optimal bir səviyyəyə. Həddindən artıq nəmlənmiş torpaqlarda, əhəng materialının dozası cədvəldə göstəriləndən 0,1-0,15 kq / m², daha ağır olanlarında isə 0,15-0,20 kq / m² artırılmalıdır. Torf-bataqlıqlı torpaqların əhənglənməsi öz xüsusiyyətlərinə malikdir. Üzvi maddə az olan torpaqlar üçün qurulmuş turşuluq dəyərləri torf torpaqları üçün əlverişsizdir. Belə torpaqların əhənglənmə ehtiyacı pH-da 3,5-dən az, orta - pH 3.5-4.2, zəif - pH 4.2-4.8 və pH 4.8-də yoxdur kimi qəbul edilir. Güclü bir ehtiyac varsa, 300 q / m², orta - 200 q / m² və zəif - 100 q / m² əhəng tətbiq etməlisiniz.

Torpağa odun külü daxil edilərsə, ladin əhəng və ya təbaşirdən iki dəfə, ağcaqayın və şamdan bir yarım dəfə alınır. Fırın külü bütün torpaqlarda və istənilən bitki altında istifadə edilə bilər. Kül əsas gübrə kimi şumdan əvvəl payızda və ya qazılmaq üçün, ya da yazda əkin mövsümünə hazırlıq üçün, eləcə də əkin çuxurlarında yerli gübrə kimi tətbiq oluna bilər. Əkin çuxurlarına daxil edildikdə, humus, torf və gübrə ilə qarışdırılır.

× Xəbər lövhəsi Pişik balası satılır Köpəklər satılır Atlar satılır

Asidli torpaqların əhənglənməsi yaşıl gübrələrin (yaşıl gübrə) təsirini artırır, xüsusən də eyni vaxtda daxil olduqda. Bununla birlikdə, xüsusilə qumlu torpaqlarda xüsusi ehtiyac olmadan əhəng əlavə edilməməlidir. Bu, bir çox mikroelementi bitkilər üçün əlçatmaz edir (turşularda yaxşı həll olur və qələvi mühitdə çökür). Eyni zamanda, torpaqda süni quraqlıq yaranır. Aşağıdakı tədbirlər turşuluğun bir az artmasına kömək edir: torpaq becərilməsi zamanı mineral gübrələr, gübrə, torf və kompostun tətbiqi. Aşağıda turşuluğun 1pH (1 m² başına əlavə) artımını göstərən bir cədvəl var.

Turşu artırma masası

Ammonium sulfat	70 qr
Boz rəng	70 qr
Torf	1.5KG
Kompost	9,25 kq
Gübrə	3 kq

Həyat ərzində substratdakı pH səviyyəsi dəyişir. Bitkilər özləri də kök ifrazatları ilə müəyyən dərəcədə pH dəyişirlər. Sərt su ilə suvarma turşuluğu azaldır və yumşaq su onu artırır. Bundan əlavə, gübrələr pH-nı təsir göstərir. Kalsium nitrat pH-ni artırır və ammonium sulfat, kalium xlorid və karbamid pH-nı azaldaraq, ortaqlığı illik istifadə ilə asidləşdirir.

Əhənglənmə ilə yüngül boş torpaqlar daha çox birləşir və ağır torpaqlar daha boş olur, su keçiriciliyi artır və işləmə şərtləri yaxşılaşır. Əhənglənmə azotu havadan və ya bitkilərin köklərindəki düyünlər vasitəsilə birbaşa mənimsəyən və humusu parçalayan mikroorqanizmlərin fəaliyyətini artırır və bununla bitki qidalanmasını yaxşılaşdırır.

Bitkilər torpağın turşuluğuna fərqli yanaşır. Bu əsasda dörd qrupa bölünürlər:

1. Yüksək turşuluğa dözə bilməyən və torpağın əhənglənməsinə ən güclü cavab verən bitkilər

(çuğundur, kələm, soğan, sarımsaq, kərəviz, cırtdan, ispanaq, qarağat, gavalı, albalı, bəzəkli kələm, levkoy, qızılgül, xrizantem, ageratum, kochia, aster və s.).

2. Bir az asidik və neytral torpaq reaksiyasına

ehtiyac duyan, əhənglənməyə yaxşı cavab verən bitkilər (gül kələmi, kolrabi kələmi, kahı, pırasa, xiyar, rutabagus, armud, alma ağacı, çiyələk, qulançar, amaryllis, alternantera, yabanı gül, lobya, tradescantia, çan, pelargonium, primrose, turp, zucchini, Brüssel cücərtiləri və yarpaqlı kələm, şalgam, badımcan, şokolad, hindiba, ərik, üzüm, yasəmən, xrizantem, çiğdem).

3. Artıq kalsiuma dözməyən bitkilər, bunun altında yalnız yüksək və orta dərəcədə asidli torpaqlarda azaldılmış əhəng dozaları

(kartof, yerkökü, cəfəri, turp, pomidor, turp, bektaşi üzümü, moruq, azalea, kale zanbaqları, monstera, fern, akroklin, günəbaxan, qovun, qarğıdalı, panikul ortanca, albalı, alma ağacı).

4. Torpağın artan turşuluğuna belə həssas olmayan, əhənglənməyə zəif cavab verən bitkilər (turşəng, lupin, ortanca, seradella, yapon ağcaqayın, böyük çiçəkli maqnoliya, yapon andromeda, yapon skimmiyası, Erica, bəzi zanbaq növləri, at quyruğu, quşüzümü, bulud, xezer, rhododendrons).